Review: Sony Alpha 7RII

De Sony Alpha 7rII, α7rII of ILCE-7RM2, werd eerder dit jaar gelanceerd. Er zijn al zoveel lovende reviews geschreven over deze camera dat het moeilijk is om er wat aan toe te kunnen voegen. Deze camera wint op het moment prijs na prijs en dat is niet voor niks. Hier lees je mijn ervaringen met deze camera.
Bron: http://www.photofacts.nl/fotografie/rubriek/reviews/review-sony-alpha-7rii.asp
door: vrijdag 15 januari 2016, 23:23 door Antonette de Groot

Sony Alpha 7RII specificaties

- 42MP Full-Frame Exmor R BSI CMOS Sensor
- BIONZ X Image Processor
- 5-Axis SteadyShot INSIDE Stabilisatie
- 399 Fase detectie AF Punten en 25 contrast AF punten
- 5 fps Burst
- Interne 4K XAVC S Video & S-Log2 Gamma
- Weersbestendige Magnesium Alloy Body
- Wi-Fi Connectiviteit met NFC
- ISO 102,400
- Stille modus shooting
- Geen lowpass-filter (laagdoorlaat-filter)
- 3,5x snellere data output dan A7r
- A7rII focus is bijna 40% sneller dan die van A7r


Ik heb deze camera, met dank aan Sony Nederland, kunnen testen en heb daarbij zoveel mogelijk mijn 'dagelijks werk' gedaan met de Alpha7rII.
 

Autofocus

Een van de veelgehoorde argumenten tegen systeemcamera's blijft de autofocus. In zijn aard is deze trager dan die van een traditionelere spiegelreflex. Hoewel uitermate werkbaar vind ik inderdaad de autofocus op mijn A7's soms wat temperamentvol. Het nieuwe autofocus systeem op deze A7rII heft dit argument eigenlijk gewoon op.
Moest de Sony A7r het nog doen met 25 contrastfocuspunten, deze nieuwe telg heeft 399 fase detectie AF Punten en 25 contrast AF punten. Dat kun je wel een stevig verschil noemen. De autofocus is snel en accuraat.
Oke, ik heb deze week de nieuwe Nikon D5 in mijn handen gehad en misschien dat hij daarvoor een beetje onderdoet, maar ook met een dergelijke camera zijn de verschillen verwaarloosbaar geworden.
Een van de lastigste focus situaties is een bewegend onderwerp dat op je afkomt. Ook hierbij is de focus van deze camera er stukken op vooruit gegaan in vergelijking tot de voorganger.

Een crop uit een met autofocus scherpgesteld beeld

Je kunt in continue autofocus hierbij ook nog tracking aanzetten, waarbij het onderwerp gevolgd wordt. Hierdoor wordt het nog eenvoudiger om in een lastige situatie het onderwerp scherp in beeld te krijgen.

 

Eye-focus en -tracking

Ook bij de A7r heb je mogelijkheid om alleen scherp te stellen op het oog. Je kiest hiervoor een knop die je na het indrukken van ontspanknop -of andere knop waar je je scherpstelling mee bedient- ook indrukt waarna de scherpstelling in combinatie met de gezichtsherkenning alleen nog scherpstelt op het oog. Deze functie werkt prima, maar vooral als een onderwerp niet al te veel beweegt.

De A7rII doet hier nog een schepje bovenop door niet alleen het oog te vinden, maar dit ook te kunnen blijven volgen. In de praktijk werkt dit voor portretten heel goed, leuk voordeel vind ik dat je wat meer kunt blijven praten met je model terwijl je de camera het werk laat doen om de scherpte op de juiste plek te houden.

 

Gebruik van adapters

Door de verbetering van de autofocus zijn ook de prestaties bij het gebruik van adapters en andere lenzen veel verbeterd. Zelf heb ik een LA-EA3 en LA-EA4 adapter tot mijn beschikking om mijn A-mount lenzen op een E-mount camera te kunnen gebruiken, waarbij de LA-EA4 een ingebouwde AF-motor en Translucent Mirror heeft, waarmee je mirrorless dan ineens niet mirrorless meer is, maar dat even terzijde knipoog.

Op de A7r gebruik ik eigenlijk alleen de LA-EA4 omdat ik daarmee nog behoorlijk uit de voeten kan met autofocus als ik mijn A-mount lenzen gebruik. Op deze A7rII maakt het eigenlijk niet meer uit of je een LA-EA3 of 4 gebruikt, bij beiden is de Autofocus ook met A-mount lenzen heel goed bruikbaar. Voordeel is dat de LA-EA3 een heel stuk voordeliger geprijsd is.

 

Stabilisatie

Net als alle 'II' modellen in de A7 serie heeft de A7rII 5-assige stabilisatie. In de praktijk betekent dit dat je veel langere sluitertijden nog zonder statief kunt fotograferen en je daarbij scherpe foto's hebt.

Tijdens een uitvaart die ik fotografeerde lukte het om met de 70-200mm f/4 op 200mm bij 1/80 seconde nog een scherpe foto te maken bijvoorbeeld. Alhoewel ik best een vaste hand heb lukt me dit niet met alleen de stabilisatie in de lens. Als het objectief al stabilisatie heeft schakelt de camera de gelijksoortige stabilisatie die de lens heeft uit, zodat deze elkaar niet tegen gaan werken.

Wereldlichtjesdag

 

Ergonomie en gebruiksgemak

Nogal wat overstappers van andere merken vinden het menu wat onoverzichtelijk en onlogisch. Als jarenlange Sony gebruiker heb ik hier geen last van dus ik vermoed dat dit in de categorie 'even wennen' valt. De mogelijkheden zijn wel eindeloos, maar vooral het kunnen toewijzen van eigen instellingen aan knoppen blijf ik heel handig vinden.

De metalen body van de Sony Alpha 7rII is wat groter dan zijn voorganger en hetzelfde als die van A7II en A7sII. Een wat grotere grip is voor veel mensen in het gebruik prettiger, ik ervaar het zelf niet als een heel schokkende verandering. De plaatsing van het ontspanknopje meer aan de voorkant voelt logischer aan. De wieltjes voor diafragma en sluitertijd zijn smaller, maar wel sterker geribbeld, waardoor dit in praktijk niet heel veel verschil uitmaakt.



A7r en a7rii


De keuzeknop bovenop heeft een 'slot' waardoor de camera mij ineens herinnerde aan mijn nu langzamerhand antieke voorloper van de Alpha's, de Konica Minolta 7D. Je moet het knopje in het midden indrukken voor je de keuzeknop voor P A S M kunt gebruiken.

Voor een camera die ook gericht is op filmen vind ik, net als bij alle A7's, het video-opname knopje erg klein en niet heel handig geplaatst. Het starten van een opname kun je nu ook aan een andere knop toewijzen als je dit met mij eens bent.

Verder blijft het een genot om met deze camera's aan de slag te gaan. Ik heb snel last van nek en rug en door het beperkte gewicht van deze camera kun je die toch een hele dag meenemen.

Accu's laad je op in de camera. Ik moest hier persoonlijk best aan wennen, maar het is toch ook wel erg handig als je onderweg bent en je je camera met een willekeurig micro-usb snoer dat je waarschijnlijk toch in je auto hebt liggen voor je telefoon, je batterij kunt opladen.

Een ritje richting Amsterdam vanuit mijn woonplaats in de buurt van Gorinchem en je accu is van 22 naar 96 procent. Uiteraard zal ik voor een opdracht altijd zorgen dat ik met volle accu's van huis ga, maar voor even snel een persmomentje fotograferen is het wel een uitkomst dat dit zo kan.

 

Silent shooting

Net als de A7s en de A7sII kan de A7rII geheel geluidloos fotograferen. Er zijn best een aantal scenario's te bedenken waarbij dit heel handig is. Zelf heb ik deze functie aangezet bij het fotograferen van newborns en bij een tweetal uitvaartreportages.

Een aantal functies is niet te gebruiken als je de stille sluiter hebt geactiveerd: Je kunt bijvoorbeeld geen opzetflitser meer gebruiken.

Bij bepaalde soorten licht -vooral TL- moet je uitkijken voor 'banding' op je foto's, je krijgt donkere strepen op je beeld. Dit is te verhelpen door een langere sluitertijd te kiezen, naar bijvoorbeeld 1/30, maar dit is natuurlijk niet altijd handig of haalbaar. Je zult dan af moeten wegen wat belangrijker is, de stille modus of de langere sluitertijd.

Tijdens het fotograferen voor een geboortekaartje had ik de stille sluiter aan staan zei ik: 'Zo, ik denk dat ik het wel heb.' waarop de kraamhulp riep: 'Oh gelukkig maar! Ik dacht al: Maak nou toch een foto!'

Bij huwelijken is tijdens de ceremonies de silent shutter ook heel fijn. Het viel me toen eigenlijk pas op hoeveel geluid je ongemerkt maakt met je camera. Laat staan als een onverlaat tussen de gasten het autofocus piepje aan laat staan en maar door blijft klikken terwijl de ambtenaar er bovenuit probeert te komen...

Ook voor straatfotografie kan ik me levendig voorstellen dat een stille sluiter erg handig kan zijn.

 

Uncompressed RAW

Er is jaren om gevraagd door Sony gebruikers: De mogelijkheid om ongecomprimeerde RAW-bestanden op te kunnen slaan. Lastig om zelf te testen waar de verschillen hierin zitten, want bij negen van de tien bestanden zul je weinig of geen verschil zien tussen een gecomprimeerd en ongecomprimeerd bestand.

Gebruikers die hier uitgebreid mee aan het testen zijn geweest geven aan dat vooral bij foto's met grote contrasten je minder kans hebt op artifacten 'foutjes' in het beeld bij de overgangen van bijvoorbeeld licht naar donker in de vorm van raffelige overgangen/pixelige randjes. 

Ook ontstaan deze minder gauw als je het beeld vrij extreem gaat bewerken in schaduwen en lichtpartijen. Op zich logisch, omdat er meer informatie wordt onthouden heb je ook meer bronmateriaal om mee te werken en zal de computer minder gauw fouten gaan maken in het beeld.

De bestandsgrootte neemt wel aardig toe bij het maken van uncompressed RAW foto's. Van zo'n 40 naar 80 megabyte per foto. Gelukkig kun je zelf aangeven of je hier wel of geen gebruik van wilt maken. Ik heb het in bijna geen van mijn shoots aangezet en ook niet gemist.

Maak je vaak foto's in lastige situaties met grote contrasten of wil je nog erg veel bewerken aan je foto's dan heeft het zeker de voorkeur om ongecomprimeerde beelden te gaan opnemen.

Bij deze foto heb ik bewust onderbelicht en daarna in Lightroom de exposure maximaal verhoogd (+5) ook het contrast heb ik maximaal naar rechts geschoven. Het op die manier bewerkte beeld is nog prima bruikbaar, zoals je kunt zien aan de crop uit het bewerkte beeld. Hiervoor heb ik een uncompressed RAW-foto gebruikt.



A7rii bewerkt uncompressed

 

Uiterlijk en afwerking

Of je de A7rII een mooie camera vindt is natuurlijk heel persoonlijk. Het is geen retro camera zoals Olympus of Fuji die wel op de markt brengen. Het wat hoekige en sobere design spreken mij persoonlijk wel aan. De afwerking van de knoppen en dergelijke voelt solide aan.

De metalen klepjes die voor de afdekking van onder andere de mini-hdmi ingang zorgen waren bij de eerste serie A7's nog van metaal, maar zijn nu van rubber.

Het LCD en de EVF zijn van prima kwaliteit. Er is een aantal knoppen beschikbaar om zelf een functie aan toe te wijzen en ook van de knoppen die standaard wel een functie hebben is deze eenvoudig te veranderen in het menu.
 

Hoge ISO's

De A7s en A7sII zijn Sony's absolute hoge ISO kampioenen, maar ook de A7rII komt heel goed uit de verf bij het fotograferen in lastige licht situaties. ISO's tot 8000 ISO zijn zonder meer prima bruikbaar en deze foto die ik met 25600 ISO gemaakt heb is gewoon goed. Ook de kleine uitsnede is nog scherp. Ik heb deze foto alleen geopend in Lightroom, geen extra ruisonderdrukking toegepast.


A7rii iso

 

4k video

Met de Sony Alpha 7rII kun je intern op 4k filmen. Je hebt hiervoor een SDXC (dat is vanaf 64gb) klasse U3 geheugenkaart nodig. Ik heb me voor deze test 'beperkt' tot het fotograferen met deze camera, maar zou je deze film mogelijkheid willen gaan benutten is het wel handig om te weten dat het zonder en dergelijke geheugenkaart niet gaat lukken.

 

Beeldkwaliteit

Waar het natuurlijk uiteindelijk allemaal om gaat.. Wat voor beelden rollen er uit de camera. Afgezien van je eigen kunde is het natuurlijk het meest belangrijke punt van een camera dat de beeldkwaliteit in orde is. Dat zit bij deze camera wel snor. De detaillering en scherpte, het dynamisch bereik zijn echt subliem.

Zelf ben ik erg gecharmeerd van de RAW-conversie die Capture One heeft voor alle Sony-camera's en voor de foto's die met de A7rII gemaakt zijn is dat geen uitzondering.



A7rII en crop
A7rii detail

 

Plus- en minpunten

Minpuntjes zijn er natuurlijk ook. Wil je tethered fotograferen bijvoorbeeld, met een kabel direct je foto's naar je computer sturen,  dan voelt het rubber flapje dat je moet losmaken om je kabel te kunnen verbinden, aan alsof het elk moment af kan breken.

WiFi of Eye-Fi kaarten zijn voor de enorme bestanden die deze megapixelreus produceert niet werkbaar.

In echt donkere situaties, waar de hoge iso's van de A7rII het nog prima doen, heeft deze camera in extreme omstandigheden soms moeite met automatisch scherpstellen. Ik vergelijk de A7rII hier met de A7s, maar die is daar dan ook wel weer uitzonderlijk goed in.

De gevreesde 'red dot of doom' kan op zo'n moment best storend zijn. Voordeel is dan wel weer dat de prima EVF in combinatie met het gebruik van 'peaking' je in staat stelt om ook in uitdagende lichtsituaties nog correct handmatig te kunnen scherpstellen.

Door de kleine afmeting van de camera heeft deze ook een kleine accu. Een paar extra batterijen is zeker geen luxe.

Door de grootte van de bestanden wordt de snelheid van de computer waarmee je je beelden bewerkt best belangrijk. Programma's als Lightroom of Capture One reageren ineens een stukje trager bij het bewerken van je foto's. Op te lossen door een betere computer maar goed. Waarschijnlijk kun je er dan het best gelijk een flinke grote harde schijf bij nemen, want het geheugen schiet er wel doorheen...

Er zijn nu zes camerabody's in de A7 range: A7 en A7II, A7r en A7rII, A7s en A7sII. Hoewel ze veel gemeenschappelijk hebben zijn de verschillen er ook, welke camera voor jou geschikt is zal helemaal afhangen van je wensen en het gebruik.

Deze A7rII zou ik zelf graag willen gebruiken voor mijn portret- en reportagewerk. Maar ook landschaps- en architectuurfotografen zijn dol op deze camera omdat je met een kleine body en adapters naar bijvoorbeeld canon objectieven een supersysteem in handen hebt.

 

Conclusie

Al met al voelt deze A7rII een stuk volwassener aan dan zijn toch ook al illustere voorganger. Alles is wat meer door ontwikkeld en vooral de verbeteringen in autofocus zijn een grote sprong vooruit. Het werken met de Sony Alpha 7rII is een feestje: Snelle autofocus, groot bedienings- en gebruiksgemak, supermooie beeldkwaliteit. Ik kan me weinig zaken op een fotografenwensenlijstje voorstellen die niet door deze camera afgetikt worden.

Het prijskaartje van deze camera (zo'n 3.500 euro, alleen body) is stevig, maar als je het vergelijkt met body's van andere merken met vergelijkbare specificaties zeker niet absurd.

Argumenten over trage autofocus en het gebrek aan lenzen bij systeemcamera's en deze A7-serie in het bijzonder zijn inmiddels achterhaald. Er is een complete range van groothoek- tot telelens beschikbaar voor de fullframe E-mount en het overgrote deel hiervan valt in het hogere segment qua kwaliteit.

In het geval van de fullframe E-mount objectieven van Sony hebben zij zelf aangegeven nog dit Japanse jaar (tot april) een achttal lenzen aan te gaan kondigen.

Het aantal mensen dat overstapt naar dit systeem en Sony algemeen neemt naar mijn gevoel alleen maar toe en de van oudsher grote merken zullen nog een stevige kluif hebben aan het inhalen van de technologie van deze camera's.